Τι και αν είμαστε στο χείλος του γκρεμού λόγω των εκβιασμών των ευρωπαίων εταίρων μας;
Τι και αν κινδυνεύουμε να χρεοκοπήσουμε;
Τι και αν όλα μας πάνε στραβά;
Είμαστε νέοι παιδιά! Είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας! Είναι ανώριμο και άτοπο να θεωρήσουμε πως όλα τέλιωσαν για εμάς και τα παιδιά μας.
Δεν είναι έτσι! Στην τελική, τι θα μας κάνουν θα μας βιάσουν, θα μας εκτελέσουν μήπως; Επειδή η απάντηση είναι φυσικά αρνητική, καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως είμαστε άνθρωποι και πολίτες αυτής της χώρας και είμαστε ελεύθεροι να ζήσουμε όπως θέλουμε!
Μην σκεφτόσαστε συνεχώς τα προβλήματα, μην χαραμίζετε τον χρόνο σας με στεναχώριες. Ακόμα και στο χειρότερο σενάριο αυτής της δοκιμασίας της χώρας μας, θα συνεχίσουμε να ζούμε στο ίδιο σπίτι, με τους ίδιους γονείς, να αράζουμε στα ίδια συναρπαστικά μέρη και να απολαμβάνουμε την ίδια, τέλεια, νεανική ζωή μας! Δεν το πιστεύετε ακόμα;
Διαβάστε τους παρακάτω λόγους που σας διαψεύδουν σε ότι αρνητικό σκεφτείτε:
1. Ο ήλιος θα ανατείλει από την ...Ανατολή.
Κι αύριο και μεθαύριο και την Κυριακή και τη Δευτέρα. Είτε εντός είτε εκτός ευρωζώνης, κάποια πράγματα θα παραμείνουν ίδια. Προφανώς η ανατολή του ηλίου είναι ένα συμβολικό παράδειγμα. Μέσα από αυτό, μπορείτε να αναλογιστείτε και να βρείτε τα δικά σας παραδείγματα που θα προσφέρουν ενέργεια και κουράγιο τούτες τις δύσκολες ώρες. Δεν προτρέχω σε καμία περίπτωση. Ελπίζω με όλη μου την καρδιά, η κυβέρνηση να βρει μια λύση και να μη χρειαστεί να αποκοπούμε από τους υπόλοιπους 18 της νομισματικής ένωσης. Ακόμη και με τα δυσβάσταχτα μέτρα που θα αναγκαστούμε να πάρουμε όμως, ορισμένες καταστάσεις δε θα αλλάξουν. Η αγάπη που τρέφουν για εμάς οι γονείς μας, η πίστη των παππούδων μας στις δυνατότητές μας, η θερμότητα που εκπέμπουν οι κολλητοί μας, η γαλήνη όταν βρισκόμαστε με το άλλο μας μισό. Όλα αυτά κι άλλα πολύ περισσότερα, θα παραμείνουν σταθερά να φωτίζουν το τούνελ στο οποίο θα εισέλθουμε είτε με τη μία είτε με την άλλη επιλογή.2. Υγεία πάνω απ’ όλα.
Ακούγεται κλισέ και είναι ...κλισέ. Αυτό όμως, δεν κάνει την υγεία μας λιγότερο σημαντική, αντιθέτως της προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο βάρος. Ήρθε η ώρα να το σκεφτείς κι αυτό, φίλε 20χρονε. Μήπως είναι μεγάλη τύχη για εσένα και τους δικούς σου ανθρώπους που είστε καλά στην υγεία σας; Μήπως αυτό είναι το αγαθό για το οποίο οφείλουμε να προσευχόμαστε σε καθημερινή βάση και να τρέμουμε στην ιδέα της απώλειάς του; Διότι τα λεφτά, τα δανεικά από ΕΚΤ και ΔΝΤ, οι μεταρρυθμίσεις και τα δημοψηφίσματα, δεν είναι σε θέση να μας προσφέρουν την υγειά μας. Δεν είναι σε θέση να μας προσφέρουν ένα αθώο και πλατύ χαμόγελο κάθε πρωί που ξυπνάμε, απλά και μόνο επειδή είμαστε και νιώθουμε σωματικά (και ψυχικά ενίοτε) καλά!3. Οι αξία των Ελλήνων αποφοίτων είναι πραγματικά υψηλή.
Βλέπω φοιτητές εγνωσμένων ΑΕΙ και ΤΕΙ να θεωρούν σίγουρη την καταστροφή όλων μας κι αναρωτιέμαι: είναι δυνατόν; Τόσο λίγο πιστεύεις στον εαυτό σου; Τόσο εύκολα καταθέτεις τα όπλα; Μήπως τελικά, οι ξένοι κάνουν τεράστιο λάθος που εμπιστεύονται και δίνουν τα «κλειδιά» των επιχειρήσεων και των οργανισμών τους, σε Έλληνες αποφοίτους; Διότι αυτοί, οι ίδιοι που τόσα χρόνια «σκίζουν» σε κάθε επιστημονικό και κοινωνικό τομέα του εξωτερικού, σήμερα είναι έτοιμοι να πηδήξουν πρώτοι από το καράβι τρέμοντας στην ιδέα του ...φόβου. Όχι κύριοι! Θα τα καταφέρουμε! Και θα τα καταφέρουμε επειδή όλα αυτά τα χρόνια έχουμε μοχθήσει, έχουμε διδαχτεί πράγματα που άλλοι δε φαντάζονται καν κι αργά ή γρήγορα αυτή η γνώση θα ρευστοποιηθεί. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.4. Η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες.
Ένα ακόμη κλισέ που δεν απέχει καθόλου από την πραγματικότητα. Διότι ναι, η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες τις οποίες σε πρώτη φάση οφείλεις να δεις και να ξεχωρίσεις και σε δεύτερη να τις αρπάξεις από τα μαλλιά. Και δεν εννοώ σε καμία περίπτωση να πατήσεις επί πτωμάτων για να αναρριχηθείς στην ιεραρχία. Ο καθένας άλλωστε, θα ανταμειφθεί αναλόγως κάποια στιγμή. Διότι υπάρχουν εκείνοι που προφασιζόμενοι το κλείσιμο των τραπεζών δεν πληρώνουν τους υπαλλήλους τους κι εκείνοι που τους δίνουν το μισθό μετρητοίς, «σκλαβώνοντάς» τους και κάνοντάς τους να σκίζονται για το αφεντικό τους. Ποιος νομίζεις ότι θα είναι ο νικητής στο τέλος της ημέρας;5. Οι Έλληνες ίσως να είχαμε ανάγκη από ένα σοκ.
Καμιά φορά, τα πράγματα ξεφεύγουν κι ο έλεγχος χάνεται. Κι αυτή φαίνεται πως ήταν η κατάσταση της χώρας μας κατά την προηγούμενη δεκαετία. Μια χώρα που παρήγαγε ελάχιστα αλλά κατανάλωνε υπερβολικά. Μια χώρα που βασιζόταν στο εύκολο χρήμα έχοντας ζόρικες απαιτήσεις. Κι όλο αυτό πήγαινε πίσω τους ανθρώπους που είχαν το μυαλό και μοχθούσαν καθημερινά για να χτίσουν κάτι μεγάλο από το μηδέν. Σε τέτοιες ακραίες καταστάσεις, το μοναδικό γιατρικό είναι ένα ακραίο ηλεκτροσόκ. Και πιο ακραίο από μια οικονομία με κλειστές τράπεζες κι όρια αναλήψεων δεν υπάρχει. Το ρίσκο με το ηλεκτροσόκ είναι πως υπάρχουν δύο ενδεχόμενα. Ή θα σε σκοτώσει ή θα σε σώσει. Μέση λύση δεν υπάρχει. Αλλά είμαστε δυνατός κι έξυπνος λαός κι έχω την εντύπωση πως οι πιθανότητες είναι με το μέρος μας. Αρκεί εμείς οι νέοι, ο αιμοδότης αυτού του κράτους και του μέλλοντός του, να σταθούμε άξιοι προ των ευθυνών μας. Και με απεριόριστη πίστη στον εαυτό μας και στον διπλανό μας. Διότι το παιχνίδι είναι ομαδικό κι όχι ατομικό. Ξεκάθαρα.6. Δεν είμαστε οι μόνοι που περνάμε δύσκολη φάση.
Ναι, είναι κι αυτό ένα αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα των Ελλήνων. Αισθανόμαστε το κέντρο του κόσμου και πολλές φορές νομίζουμε πως μόνο εμείς περνάμε δύσκολα. Δεν είναι έτσι όμως. Κι άλλοι έχουν βρει εμπόδια στο δρόμο τους. Κάποιοι έπεσαν και σηκώθηκαν ενώ μερικοί έμειναν για πάντα κάτω. Κάποιοι άλλοι δεν σκόνταψαν καν και τα υπερπήδησαν με χαρακτηριστική ευκολία. Αντικρίζοντας ένα βουνό μπροστά σου όμως, δύο πράγματα οφείλεις να κάνεις. Πρώτον να πιστέψεις 100% πως μπορείς να το διασχίσεις και δεύτερον να βάλεις το κεφάλι κάτω και να το ...διασχίσεις. Οποιαδήποτε άλλη επιλογή, θα σε αφήσει για πάντα να χαζεύεις τους πρόποδες.7. Λίγο κρασί, λίγο θαλασσά και ...την Ελλάδα μας.
Αν δεν αισιοδοξούμε εμείς οι Έλληνες τότε ποιος; Οι Άγγλοι που βλέπουν βροχή 300 μέρες το χρόνο; Οι Γερμανοί που αν δεν τους το επιτρέψει ο νόμος δεν πάνε ούτε μέχρι το περίπτερο; Ή μήπως οι Αμερικανοί που η ιστορία τους φτάνει μέχρι τον 15ο αιώνα; Από την άλλη βέβαια, πρέπει να βάλουμε ένα μέτρο ακόμη και σε αυτήν την χαλαρότητα. Καλό και χρυσό το ζαμανφου αλλά όχι να το κάνεις κι επάγγελμα. Πηγαίνεις για δουλειά και στο διάλειμμά σου καυλαντίζεις, πίνεις φραπέ και παίζεις τάβλι. Αν γίνεται το αντίθετο υπάρχει πρόβλημα. Κι αυτό το πρόβλημα βιώνουμε σήμερα...8. Οι 20χρονοι είναι «καταδικασμένοι» να ονειρεύονται.
Και στην τελική φίλε 20χρονε αναγνώστη, μπαίνεις σε αυτό το άρθρο για να σε πείσω να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι; Είσαι σοβαρός; Δεν υπάρχει πραγματικό επιχείρημα να σε πείσει διότι πολύ απλά είναι χρέος σου να το κάνεις. Χρέος απέναντι στον εαυτό σου, χρέος απέναντι στους ανθρώπους που σε αγαπούν και θέλουν να σε δουν ψηλά, χρέος απέναντι στην πατρίδα σου και χρέος απέναντι στην ανθρωπότητα. Αν είσαι ευθυνόφοβος, πες το μας να προετοιμαστούμε όλοι κατάλληλα. Αν όχι, απόδειξέ το και ...ζήσε!Σύμφωνα με τον Νόαμ Τσόμσκι : «Σκοπός μιας δημοκρατικής κοινωνίας δεν είναι η παραγωγή αγαθών, αλλά η δημιουργία ελεύθερων και ολοκληρωμένων ανθρώπινων υπάρξεων». Η αίσθησή μου είναι ότι δεν οδεύουμε προς το τέλος της ιστορίας, όπως υποστηρίζουν οι Φουκουγιάμα και Χάντιγκτον, αλλά προς το τέλος της εποχής του εγωισμού και σ' αυτή την αλλαγή ο ρόλος των νέων θα είναι καθοριστικός.
Θέλω να κλείσω μια σκέψη του αιώνιου έφηβου, Νίκου Καζαντζάκη :
H νιότη , η λαβωμένη από την αλήθεια, ζητάει αθανασία, συμβιβασμό δεν καταδέχεται κι από περηφάνια αρνιέται τα πάντα. Μας κατηγορούν οι φρόνιμοι πως κάναμε περίσσια μεγάλα τα φτερά των αγγέλων κι είχαμε την αναίδεια να θέμε να ρίξουμε πέρα από τα σύνορα του ανθρώπου τη σαΐτα. Ένας δαίμονας μέσα μας , μας έσπρωχνε. Αυτός ήθελε να ξεπεράσουμε τα σύνορα του ανθρώπου, να πάει δεν ξέρουμε κι εμείς που, τούτο ξέρουμε μονάχα, πιο μπροστά!
~Φ~
+ Neopolis
Δημοσιεύτηκε στις εξής στήλες: Φρέσκα Νέα
